سيستم هاي اعلام و اطفا حريق

سيستم هاي اعلام و اطفاء حريق آيروسل(Aerosol): اطفاء حريق آئروسل متراكم، شكلي از سيستم اطفاء حريق مشابه سيستم اطفاء حريق گازي يا سيستم اطفاء حريق شيميايي خشك و مبتني بر ذرات است. اطفاء حريق آئروسل از عاملي براي خاموش كردن آتش استفاده مي‌ كند كه حاوي ذرات جامد بسيار ريز و ماده‌ ي گازي است. ذرات ريز آئروسل متراكم و گاز سيال خروجي توسط يك واكنش گرما زا توليد مي‌ شوند. اين ذرات تا زمان خروج از تجهيز به حالت بخار باقي مي‌مانند. مواد اطفايي آيروسل در درون سيستم متراكم و سردند و به‌صورت ذرات جامد تخليه مي‌شوند.

سيستم هاي اعلام و اطفاء حريق آيروسل(Aerosol)

برخلاف سيستم اطفاء حريق گازي كه تنها گاز بيرون مي‌دهد و نيز عوامل خاموش‌ كننده‌ ي شيميايي خشك كه ذرات پودر مانندي با ابعاد بزرگ(۲۵ تا ۱۵۰ ميكرومتر) هستند، سيستم اطفاء حريق آئروسل متراكم توسط انجمن حفاظت از حريق آمريكا(NFPA)، به‌عنوان منتشركننده‌ي ذرات بسيار كوچك با ابعاد كمتر از ۱۰ ميكرومتر معرفي مي‌شوند. ذرات جامد آيروسل داراي ابعاد جرمي بسيار كوچك‌تري نسبت به عوامل خاموش‌كننده‌ي شيميايي هستند، مدت بيشتري در هوا معلق مي‌مانند و در منطقه‌ي تحت محافظت، پسماند كمتري از خود به‌ جاي مي‌گذارند. درحالي‌ كه سيستم اطفاي حريق شيميايي خشك بايد مستقيماً به سمت شعله هدف‌گيري شوند، آئروسل‌هاي متراكم، عوامل اطفاي حريق احاطه‌ كننده‌اي هستند و ازاين‌رو صرف‌ نظر از محل و ارتفاع آتش مي‌توانند مؤثر باشند. سيستم اطفاء حريق شيماييِ تر، مانند مواد داخل خاموش‌كننده‌هاي كف، بايد مانند سيستم اطفاء حريق شيميايي خشك مستقيماً به سمت آتش پاشيده شوند. عامل آئروسل مي‌تواند بوسيله‌ عمل مكانيكي، الكتريكي يا تركيبي از عمل الكترومكانيكي به سمت هدف پرتاب شود.

مكانيسم ابتدايي سيستم هاي اعلام و اطفا حريق آئروسل متراكم با استفاده از واكنش‌ هاي شيميايي با راديكال‌ هاي آزاد شعله، و درنتيجه جلوگيري از فرايند سوختن آتش، چهارمين مؤلفه‌ي چهارضلعي آتش را نشانه مي‌ رود. بطور مثال، ذرات آئروسل متراكم شامل كربنات پتاسيم(K2CO3) است كه از تجزيه‌ ي گرمايي تركيب جامدي به شكل آئروسل به دست مي‌آيد كه شامل نيترات پتاسيم است كه نقش اكسيدكنندگي دارد. هنگامي كه ذرات آئروسل آتش را فرا مي‌گيرند و با آن تماس پيدا مي‌كنند، اين ذرات گرماي آتش را به‌عنوان انرژي دريافت مي‌كنند، تجزيه مي‌شوند و مقدار زيادي راديكال پتاسيم (K+) (يون‌هايي با الكترون منفرد) آزاد مي‌كنند. راديكال‌ هاي پتاسيم با راديكال‌هاي آزاد هيدروكسيد(OH+)، هيدروژن(H+ ) و اكسيژن(O+) كه به ادامه‌ ي فرايند سوختن كمك مي‌كنند پيوند ايجاد كرده و مولكول‌هاي بي‌ضرري مانند هيدروكسيد پتاسيم (KOH) و آب (H2O) توليد مي‌كنند.

عوامل آئروسل متراكم، مكانيسم اطفاء حريق ثانويه‌ اي نيز دارند كه سه مؤلفه‌ي ديگر چهارضلعي آتش را تحت تأثير قرار مي‌دهد. آئروسل با فراگرفتن آتش با ابري غليظ از ذرات ريزي كه ابعاد جرمي كمتر از ۱ تا ۲ ميكرومتر دارند آن را سرد مي‌كنند. اگرچه سطح مقطع هر ذره بسيار كوچك است، تعداد زيادِ ذراتي كه شعله‌هاي آتش را محاصره كرده و به آن نفوذ مي‌كنند، سطح مقطع به‌قدر كفايت بزرگي را براي جذب گرماي شعله‌هاي آتش فراهم مي‌آورد. بر روي سطح ذرات، بازتركيب راديكال‌هاي آتش كه به‌عنوان انرژي در واكنش شركت مي‌كنند جذب مي‌شوند:

ادامه مطلب