زالوهاي آبزي منطقه New Hampshire

زالو هاي آبزي موجودات بسيار جالبي هستند. آنها جزء طبيعي اكوسيستم­ درياچه­ ها و حوضچه­ هاي فصلي مي باشند. بدليل حضور زالو در آبهاي گل آلودِ لاي روبي نشده تصور غلطي رايج است كه فقط يك نوع زالو وجود دارد، در حالي كه بيش از ۶۵۰ گونه از زالو هاي خونخوار در آمريكاي شمالي موجود مي باشد. بسياري از گونه هاي زالو مي­ توانند در هر يك از آب­ ها وجود داشته باشد. اكثر آن ها از نظر تاكسونومي موجودات اوليه­ اي هستند. زالو هاي آبزي از كرم­ ها، حلزون، تخم موجودات آبزي  و حشرات آبزي تغذيه مي­ كنند. بقيه زالو ها انگل هستند و فقط گونه­ هاي اندكي از زالو ها از خون گرم تغذيه مي­كنند.
زالو ها همچنين غذا، براي بسياري از شكارچيان آبزي از جمله پرندگان آبزي، لاك پشت، مار و ماهي­ ها محسوب مي­شود. زالوهاي گونه گياهخوار احتمالاً بيشتر در درياچه­ هاي منطقه New Hampshire وجود دارند. اما به دليل اينكه عمدتاً در شب­ ها بيرون مي­ آيند، بندرت قابل رؤيت هستند. با اين حال ممكن است بعد از شنا زالو به بدن فردي متصل شده و باعث ترس مردم شود، هر چند كه باعث آسيب فيزيكي نمي­ شوند.

زالوهاي آبزي منطقه New Hampshire

ادامه مطلب

زالو هاي آبزي موجودات بسيار جالبي هستند. آنها جزء طبيعي اكوسيستم­ درياچه­ ها و حوضچه­ هاي فصلي مي باشند. بدليل حضور زالو در آبهاي گل آلودِ لاي روبي نشده تصور غلطي رايج است كه فقط يك نوع زالو وجود دارد، در حالي كه بيش از ۶۵۰ گونه از زالو هاي خونخوار در آمريكاي شمالي موجود مي باشد. بسياري از گونه هاي زالو مي­ توانند در هر يك از آب­ ها وجود داشته باشد. اكثر آن ها از نظر تاكسونومي موجودات اوليه­ اي هستند. زالو هاي آبزي از كرم­ ها، حلزون، تخم موجودات آبزي  و حشرات آبزي تغذيه مي­ كنند. بقيه زالو ها انگل هستند و فقط گونه­ هاي اندكي از زالو ها از خون گرم تغذيه مي­كنند.
زالو ها همچنين غذا، براي بسياري از شكارچيان آبزي از جمله پرندگان آبزي، لاك پشت، مار و ماهي­ ها محسوب مي­شود. زالوهاي گونه گياهخوار احتمالاً بيشتر در درياچه­ هاي منطقه New Hampshire وجود دارند. اما به دليل اينكه عمدتاً در شب­ ها بيرون مي­ آيند، بندرت قابل رؤيت هستند. با اين حال ممكن است بعد از شنا زالو به بدن فردي متصل شده و باعث ترس مردم شود، هر چند كه باعث آسيب فيزيكي نمي­ شوند.

زالوهاي آبزي منطقه New Hampshire

محل زندگي زالو هاي آبزي

زالو هايي كه ساكن آب اند در انواع مختلف محيط­ هاي آبزي آب شيرين؛ از جمله درياچه­ ها، حوضچه­ ها، جنگل­ ها، چشمه­ ها و جريان­ هاي آهسته آب زندگي مي­ كنند. زالو ها معمولاً در منطقه مياني آب يافت مي­ شوند. در كنار لبه آب­ ها يا عمق دو متر، اين دو منطقه داراي اولويت براي زندگي اند.

زالو هاي بزرگتر را در مناطقي كه داراي سنگ، چوب، گياه يا بقاياي ديگر هستند، مي­ توانيد بيابيد. آن ها در اين مناطق مي­ توانند زندگي كنند و به دليل محيط شلوغي كه اين ها ايجاد مي كنند، مي توانند خود را استتار كرده و از شكارچيان و نور خورشيد پنهان شوند. با حركت دست در آب و ايجاد تنش، جريان بوجود آمده در آب باعث تحريك گيرنده هاي حسي شكار در زالو مي­ شود، اين تحريك باعث حركت آن به سمت دست شده و آنگاه به آن مي چسبد.

استراتژي زالو ها براي شكار

زالو هاي آبزي يكسري گيرنده ­هاي شيميايي دارند كه براي يافتن غدا از آنها استفاده مي­ كنند. زالوهاي خونخوار در سواحل در معرض شستشو قرار ميگيرند، ولي پنهان مي­ مانند تازماني كه شكار خود را بيابند و از آن تغذيه كنند.

زالو هاي آبزي مناطق امريكا شمالي

ممكن است در اين منطقه فقط ۶ نوع، جنس مختلف زالو وجود داشته باشد. اگر در Hampshire طعمه اي براي زالو ها پيدا شود از آن تغذيه مي­ كنند. زالوهاي Macrobdall decora از زالو هاي پزشكي مناطق امريكاي شمالي هستند كه بسياري از انسان­ ها را مورد حمله قرار مي­ دهند.رنگ آن ها قرمز مايل به نارنجي در سطح شكمي و پشتي است. جنس M.decora اين زالو ها معمولا از ماهي، دوزيستان و هم چنين از پستانداران تغذيه مي­ كند. آن ها به ميزبان متصل مي­ شوند و با انتهاي قدامي، سطح بدن را بررسي مي­ كنند تا نقطه مناسبي را بيابند و روي آن قرار گيرند؛ ترجيحاً روي نقطه ه­ايي قرار مي گيرند كه پوست آن نازك­تر است و يا زخم باز در آن محل وجود دارد.
در قسمت قدامي فك و آرواره­­ هاي روي آن به شكل Yدرقسمت دهان قرار دارند. گاز با يك ماده بي­ حس كننده شروع مي­ شود، بنابراين ميزبان گاز زالو را حس نمي­ كند، پس از مكيده شدن خود بي اطلاع مي­ ماند.
ترشح بزاق (ازجمله هيرودين كه يك ماده ضدانعقاد است) با جرياني آهسته وارد خون ميزبان مي­ شوند تا جريان خون را تسهيل كند. آن ها خون را به اندازه پر شدن چينه دان­ هاي خود مي­ مكند كه باعث مي­ شود تا ۵ برابر وزن اوليه خود وزن بگيرند از نظرانسان­ ها اين ميزان حداقل خون مكيده شده است.
زالو هاي ساكن آب بعد از تغذيه، خود به خود از شكار جدا مي شود و به دنبال مناطق تاريك مي­ رود و پنهان مي­ شود. بعد از تغذيه كامل زالو تا هفته ها و يا شايد تا ماه­ ها نياز به تغذيه ندارد. اگر وعده غذايي زالو محدود باشد و قبل از سيري كامل، زالو از محل تغذيه جدا شود، مقدار زيادي هيرودين را قبل از رها شدن به بدن ميزبان وارد مي كند كه باعث مي­ شود خون محل گزش تا مدتي جريان داشته و منعقد نشود.

واكنش افراد به گزش زالو هاي آبزي

بعضي از افراد حساسيت بيشتري به ضد انعقاد دارند مثل افرادي كه نسبت به نيش حشرات حساس ترند ولي واكنش معمول آن ها خارش آن ناحيه است در اين افراد خون ريزي نيز بيشتر ادامه مي ­يابد.
مهم!!
به­ نظر مي­رسد از زالوها هيچ بيماري به انسان منتقل نمي­ شود، حتي اگر زالو از چندين فرد مختلف تغذيه كرده باشد.

آيا مي توانيم جمعيت زالوها را كنترل كنيم؟

هيچ تضميني براي كنترل زيست محيطي ايمن شيميايي وجود ندارد كه به آن جهت زالو ها را كاهش دهد. اكثر مواد شيميايي كه به مناطق زيست زالو تزريق مي شود بايد با مجوزهاي قانوني انجام گردد.
در اواخر پاييز هر تنشي در سطح آب باعث مي­ شود تا زالو ها قبل شروع فصل زمستان يخ بزنند و منجمد شوند. اما اين كار باعث مي­ شود تا ميزان مرگ و مير موجودات آبزي كه در آن محل، همزيست زالو هستند، افزايش يابد.

بهترين روش براي كاهش جمعيت زالو ها؛ زالوهايي كه قادرند در زير چوب، سنگ و ساير چيزها باقي بمانند، در صورت حذف برگ و ساير آلودگي­ هاي درياچه اين زالو ها از زيستگاه حذف مي­ شوند. بنابراين با اين روند امكان دارد كه اجازه پاكسازي درياچه را بدهند. ساده ترين و ايمن ترين روش براي كاهش جمعيت زالو ها استفاده از يك تله به همراه يك طعمه است. مقداري ماهي در سطل هاي كوچك بريزيد و بعداز جمع شدن زالو ها تله را برداريد و محيط را از زالو پاك سازي كنيد.

Department of environmental services limmology center.2011

منبع: گيلان ليرو