مكان يابي بهينه ايستگاه هاي آتش نشاني(روش تحقيق)

به گزارش پايگاه خبري بهداشت، ايمني و محيط زيست "بامنا"؛

روش تحقيق

اين پژوهش براي مكان يابي صحيح ايستگاه هاي اتش نشاني مي باشد و با تاكيد بر نگرش سيستمي ابتدا متغيرها و عوامل تاثير گذار بر آسيب پذيري ناشي از حريق و حادثه  ذكر گرديده كه در ان ها از روش توصيفي – تحليلي استفاده شده است سپس با استفاده از نرم افزار اطلاعات جغرافيايي(GIS) به بررسي وضعيت فعلي شبكه هاي حمل ونقل شهري و تعيين مكان هاي بهينه ايستگاههاي اتش نشاني جهت كاهش اثرات حوادث در شهر پرداخته است

ضرورت تحقيق

مجموعه بررسي ها و تجزيه و تحليل هاي انجام شده در مورد حوادث آتش سوزي و نحوه عملكرد ايستگاه هاي آتش نشاني نشانگر آن است كه محدوديت ها و نارسايي هاي عمده اي درمكان گزيني و عملكرد مطلوب ايستگاه ها وجود داد اين مشكلات را مي توان به شرح زير طبقه بندي كرد.

• عدم انطباق مكان و شعاع پوشش ايستگاه ها با كانون هاي بالقوه ي آتش سوزي
• عدم تناسب تعداد ايستگاه ها با تعداد جمعيت تحت پوشش
• عدم تناسب  توزيع مكاني ايستگاه ها با الزامات و بافت شهري
• عدم تناسب توزيع مكاني ايستگاه ها با استاندارد پوشش زماني
• ناكافي بودن تعداد ايستگاه ها نسبت به هردو معيار جمعيت و مساحت شهر